never a dull moment

Lieve lezers,

Een dezer dagen naar een dorpje geweest genaamd Lupande, voor de babyzorg.

We lieten de auto staan en moesten nog 300 m dwars door modder, struikgewas en gras voor we er waren, het was nauwelijks een pad te noemen. Ik had open schoenen aan en was doodsbang voor een slangenbeet, iets dat in deze tijd veel voorkomt bij door het gras lopen. Niks gebeurd gelukkig maar wat heel mooi was, de moeders gingen met zijn allen een brede strook schoonmaken, vaak met kids op de rug. Wat een pro activiteit, saamhorigheid en werklust, prachtig! Dat alles om ons rianter naar de auto terug te laten lopen.

Leopold is afgelopen zondag bijgepraat door Choti, een slangensaver en kenner die hier in het dorp woont. Ik was erbij en heb meegeluisterd en was eigenlijk een beetje onthutst. Ze heeft veel verteld over grote en kleine slangen, groene, zwarte, giftige en niet zo giftige slangen en hun afmetingen. Om kort te gaan is het enige wat gedaan kan worden het getroffen ledemaat omhoog leggen, geen ijs erop, geen verband of tourniquet en veel drinken. En een pijnstiller, that’s all. Ongeacht of het een giftige slang betreft of niet want er is hier geen anti gif behandeling voorhanden. Dr Leopold moet wel de patiënt zien en voorgaand advies komen geven want als een verpleegkundige dit zegt gelooft men het niet en denkt men slecht geholpen te zijn omdat er geen behandeling aan te pas komt. Lastig voor een westerse dokter is het fenomeen van overledenen die komen spoken (slangenbeet) omdat de gebetene fout bezig is geweest en deze slangenbeet heeft “verdiend”. En daarom gaat men vaak naar de traditional healer, die de spoken wel verjaagt maar ook van alles doet wat juist slecht is voor slangenbeten. Zie dat maar eens uit te leggen!

Toevallig zit er thuisgekomen een 40 cm lang slangetje in de woonkamer, dus Choti de slangsaver is ‘m komen vangen om hem ver weg weer in de natuur te zetten. Het blijkt om een niet-giftige wolfslang te gaan, maar wisten wij veel!

We hebben het tv programma De kracht van Afrika gekeken, een docu van de VPRO waarin er een rooskleurige toekomst voor Afrika wordt geschetst, met een grotere welvaart dan in Europa. Wat wij zien onderschrijft dat beeld niet, althans voorlopig hier niet: China heeft heel veel geld gestoken in vooral infrastructuur in tal van Afrikaanse landen dus er rust een enorme hypotheek op de landen, die ze nu vaak niet kunnen terugbetalen en mogelijk nooit meer. Daarmee heeft China een enorme grip op deze Afrikaanse landen. Bovendien viert de corruptie hoogtij. Wij zien hier geen verschil met 6 jaar geleden: nog steeds heel vaak powercuts, slecht internet, slechte wegen (ondanks China).

We spraken iemand die een huisje heeft gebouwd maar er wordt geen elektriciteit aangelegd als ze niet een extraatje betaalt aan de elektriciteitsmaatschappij. Maar dus ook aan de elektricien die het komt aanleggen, de sleuvenhakker (zo ze dat hier doen, is geloof ik geen prioriteit) etc. Ze weigert dat en kan dus niet in haar huisje wonen. En dat is hier echt normaal. Een vriend van ons die hier wil bouwen met zelf getekende bouwtekeningen kent een ambtenaar en de goedkeuring is er, maar de vriend is tandarts en geen architect, bijzonder! Ken je iemand (dat wil hier zeggen schuif je ‘m wat toe) dan zijn zaken zo moeiteloos voor elkaar en het stempeltje gezet! Exemplarisch daarvoor is onze visumverlenging, geregeld door de medische organisatie waar Leopold voor werkt:

We konden mijn paspoort ophalen en Leopold hoefde alleen maar een handtekening te zetten bij de immigratiedienst in Chipata, eitje! Niets bleek minder waar, weer spannende uren beleefd daar: bij Leopold was bij binnenkomst aan de grens in januari een verkeerd paspoortnummer ingevuld. Voor mijn visumverlenging was kennelijk gebruik gemaakt van een juffrouw op het immigratiekantoor die mijn verlenging zou “regelen”.  Ze was er niet ondanks afspraak en de ambtenaar die ons hielp haalde de baas erbij, die me heel boos zei dat ik nooit mijn paspoort had mogen afgeven. Enfin, toen was het lunchtijd tot 14 uur en nog geen van beiden een verlengd visum. Na 14 uur bleek dat men Lusaka niet kon bereiken zodat Leopold een juridische verlenging heeft gekregen en hij niet illegaal in het land is. Ik heb wel mijn paspoort met visum voor 30 dagen. Voor Leopold moeten we zo gauw het nummer hersteld is terug naar Chipata.

In mijn paspoort blijkt uit de stempels en data dat ik op 2 februari naar Malawi ben gegaan en op 13 februari weer Zambia in ben gekomen, waarmee mijn visum weer verlengd is zij het uiterst frauduleus, ik ben waarschijnlijk de grootste visum fraudeur hier gezien de vorige trouwcertificaat malversatie. En ik ben natuurlijk weer bang dat ze gaan vragen bij de volgende verlenging hoe mijn “vakantie” in Malawi was, waar een cholera epidemie heerst en dus niet echt een aantrekkelijke plek is om 11 dagen te vertoeven!

Nicolette en Robert zijn een week bij ons geweest, heel gezellig was dat, even afkicken!

Jullie lezen wel, never a dull moment hier, geniet van het Carnaval!

Alle liefs Leopold en Threes