30 augustus

30 augustus 2017

GASTBLOG MARIE THÉRÈSE EN JAN WILLEM

Woensdag 30 augustus

Leopold en Marie Thérèse zijn vanmorgen in het ziekenhuis aan het werk gegaan. Dat wil zeggen: Leopold zoals gebruikelijk poli en Marie Thérèse naar verloskunde, in de hoop een Afrikaanse bevalling te kunnen mee maken. Die heeft ze inderdaad meegemaakt, maar de wijze waarop een bevalling hier wordt “begeleid” is op z’n zachts gezegd: confronterend. Noot MT: Geen empathie en als je niet snel genoeg reageert op de aanwijzingen, dan maar met harde hand. Geen kind op de buik of eerste contact moeder/ kind. Zo snel mogelijk (ongewassen) opstaan en naar zaal waar je ook nog zelf je bed moet opmaken. Ik moest er echt even van bij komen. Nog even bij Leopold’s spreekuur meegekeken, het was eigenlijk diabetes spreekuur maar er kwam van alles binnen lopen. Lekker chaotisch en hier wel veel empathie maar dan van de vrijwilligers. Er moest nog een mooie wandelstok gefotografeerd worden door Leopold, waar dan erg om gelachen wordt. Zonder bovengebit van de 80 jarige dame, eigenaresse van de stok!  

Threes en ik (JW) zijn intussen naar Katete gefietst om boodschappen te doen en de badjas met Zebradesign voor Marie Thérèse op te halen. Threes had in Nederland foto’s laten afdrukken die we hebben afgeleverd bij de verschillende “figuranten”. Het was geweldig om te zien hoe blij verrast en zelfs opgewonden de mensen waren bij het zien van hun foto. En als Threes niet meer wist waar de foto was genomen, werden we begeleid naar de juiste plek waar de foto opnieuw met een vreugdedans werd ontvangen.

Marie Thérèse en ik zijn hier sinds zondagavond en hebben, net als de eerdere gastbloggers, een heel goed inzicht gekregen in het dagelijks leven van Leopold en Threes. Zij worden op de markt enthousiast ontvangen na hun afwezigheid wegens vakantie in Nederland. “Long time no seen” en kreten van gelijke strekking klinken vanachter de opgestapelde groenten en geitenpoten en in het café. Zelfs wordt de tijdelijke afwezigheid van Threes als excuus gebruik voor het ontbreken van naturel yoghurt in de koeling. Het is duidelijk dat deze twee blanken inmiddels zijn opgenomen in de gemeenschap van Katete. Een collega van Leopold, die ons na een korte rondleiding in het ziekenhuis naar de uitgang begeleidde, vertelde ook hoe geweldig en professioneel de samenwerking met Leopold op de poli is en hoe betrokken en gastvrij Threes voor de vrijwilligers is.

We zijn maandag met de ossenkar naar het “dorp van Benson” gegaan, waar we, net als de (schoon)kinderen in april, hartelijk werden ontvangen. Als bezienswaardigheid, met een schare kinderen aan de hand, deden we onder leiding van Benson de villagetour. De bewoners gaven ons trots kijkje in hun huis en wij kregen een goede indruk van het dagelijkse leven in dit Zambiaanse plattelands dorpje. Vervolgens werden we verwend met een heerlijke maaltijd bij kaarslicht in het huis van Benson. Wij vieren aten aan de tafel en Benson at met zijn familie op grond met deksels als borden. Onder de indruk van zoveel gastvrijheid gingen wij weer op weg naar huis. De buiten verzamelde schare kinderen had blijkbaar geduldig op dit moment gewacht. Een horde donkere figuurtjes stormde in het licht van de koplampen van onze auto op de openstaande deur van het huisje af. Het einde van een wel heel bijzonder bezoek dat Marie Thérèse als verjaardagscadeau van Leopold en Threes had gekregen.

Het eenvoudige leven in Katete staat in schril contrast tot het verdere programma van onze vakantie. We waren in Lusaka en Livingstone. We genoten van sundowners aan de Zambezi, de boottocht over de Zambezi en een diner op het terras van het Royal Livingstone Hotel met uitzicht op de Zambezi. Morgen gaan we naar het wildpark. We worden daar naar toe gebracht door George en voor hem ligt ook een foto klaar. We zijn benieuwd naar zijn reactie. Omdat we voorlopig nog geen afscheid kunnen nemen van Leopold en Threes komen zij vrijdagavond ook naar het park en gaan we zaterdag gezamenlijk naar een dispuutsgenoot van Leopold en Jan Willem in Mfuwe. Hij is daar als tandarts werkzaam en runt er samen met zijn Zambiaanse vriendin een eenvoudige lodge, waar we oude koeien uit de sloot gaan halen en overnachten. Leopold en Threes brengen ons zondag naar de grens met Malawi en daarna moeten we het zelf uitzoeken in Lillongwe en in Safari Beach Lodge aan Lake Malawi.

Als we op vrijdag 8 september naar Nederland terugkeren, kijken wij ongetwijfeld terug op een prachtige vakantie die ons behalve ontspanning ook heel veel zeer unieke ervaringen heeft gebracht, die we in ons hart hebben gesloten. En dit alles dankzij de gastvrijheid van Leopold en Threes. Daarnaast is ook de kookkunst van Threes alom bekend en Leopold is behalve medisch professional ook een begiftigd en gezellige reisleider en reisgenoot. En dankzij de tips van Laura weet je tevoren ook nog ongeveer waar je terecht komt. Dit maken we niet gauw weer mee. Leopold en ik nemen daar vanavond nog een chibuku (lokaal Zambiaans biertje) op. En Threes en Marie Thérèse ongetwijfeld een wit wijntje.

Heel hartelijk bedankt,

Marie Thérèse Willekens en Jan Willem van den Berkhof

Foto’s

4 Reacties

  1. Stef Rietbergen:
    31 augustus 2017
    Geweldige verhalen. En die foto met die kamerjas is echt helemaal top.
  2. Ans v Hees:
    31 augustus 2017
    Wat een prachtig beschreven verhaal Jan -Willem en nu horen Threes en Leopold ook eens hoe goed ze daar zijn ingeburgerd en hoe blij de mensen daar zijn met hun aanwezigheid .
    Threes een fantastisch idee van de foto's die je nu aan iedereen kunt geven .
    Lieve groet Ans en Han .
  3. Rian:
    31 augustus 2017
    Hartverwarmend om dit weer te lezen. Goede tijd daar nog.
  4. Wilma van Roessel:
    6 september 2017
    O, wat herkenbaar dat bevallingen verhaal. In al die tijd is daar nog niets veranderd. Waar hier steeds meer aandacht aan wordt besteed( zwangerschap en bevallen ) doe je daar tussen door. Alleen.....nergens een man te bekennen.
    "Mooie" reële verhalen maar ook wel triest.
    Heel veel sterkte en succes daar.
    En gelukkig ook veel genieten.
    Groeten uit een steeds grijzer en natter Boxtel,

    Wilma.