donderdag 9 februari

9 februari 2017

Aangezien ik elke dag even naar de winkeltjes in Katete fiets en dat is zo’n 4 a 5 km merk ik dat ik langzamerhand een bekende van velen aan het worden ben. De kruidenier vraagt als ik een dag niet geweest ben of alles goed is, de jongen die het winkeltje van de telefoon- en wifibundelkaarten bemant kwam keurig in het pak langsgefietst om gedag te zeggen en te vragen of ik toch niet op weg was naar een andere bundelverkoper want dat hij nu een feest heeft maar er morgen echt weer is en de slager vraagt of hij vast een ossenhaas voor me moet afsnijden. Het groentemevrouwtje zwaait al van verre.

Dadelijk ga ik weer want dan komt Yvonne en ik heb even geen zin in een poetsmevrouw om me heen. Ik ben daar niet zo voor in de mood en zit met mijn gedachten bij Mieke en Jan. Bovendien is het goed voor mijn beweging want wat dat betreft is hier weinig vertier en hardlopen heb ik echt een hekel aan. Fietsen eigenlijk ook maar het was een keuze tussen twee slechten. Het resultaat is wel dat Leopold als we samen fietsen als een amechtig paard ver achterblijft en smeekt of het wat langzamer kan, geinig he?

Onderweg zwaaien allerlei mensen omdat ik als blanke toch flink opval, zeker omdat ik vaak en hard fiets. Ik voel me soms net Maxima, nou ja, dat is iets te flatteus voor mezelf, eerder Beatrix want Maxima heeft vast nog geen last van die zwabberende bovenarmen bij het zwaaien. Ik signaleer mijn bovenarmen zeer op die momenten (kan er niet omheen) temeer daar ik blote armen heb. Niet zwaaien is geen optie, dan maar lellend vel!

Vandaag gaat de heerlijke Hollandse gehaktbal eindelijk geserveerd worden, daar we uit de supermarkt in Chipata gehakt hebben meegenomen. Aardappels zijn nu goed te krijgen, groentevariatie is lastiger. Voor vanavond maar weer een grote spitsachtige kool genomen, vandaag gestoofd en morgen of overmorgen als salade. Aubergines zijn er in overvloed nu, maar daar heb ik niet zoveel mee als groente. Er zijn tomaten, uien en nu boontjes sinds een paar dagen. Ik moet eens even goed googlen wat ik buiten mijn comfortzone nog kan koken van boontjes en kool, zodat we toch het idee hebben dat we gevarieerd eten.

Verder ga ik zo bruin brood bakken, vorige week ook gedaan en zowaar smaakte het prima, we worden nogal gaar van al dat wit. Typisch dat ze wel volkorenmeel hebben maar geen bruin brood. Geen idee waar ze dat meel voor gebruiken.

Het is een beetje een alledaags verhaaltje geworden zonder al te grote bijzonderheden, maar aangezien ik als reactie lees dat jullie het leuk vinden om deze alledaagsheid mee te beleven deel ik het.

Ik wens jullie allemaal een fijne dag en meld me wel weer!

Liefs Threes

Foto’s

12 Reacties

  1. Ans v Hees:
    9 februari 2017
    Wat heerlijk Threes om nu eens harder te fietsen dan Leopold ,dat is weleens anders geweest .Heel leuk dat je nu een bekende Nederlander bent in Katete en dat mensen je missen als je een dag niet komt .Je brengt natuurlijk ook geld in het laatje en dat kunnen zij daar goed gebruiken .Nog een hele fijne dag in een schoon gepoetst huis ,waar het straks heeerlijk ruikt naar vers gebakken bruin brood .
    Liefs Ans x
  2. Jan en Rianne:
    9 februari 2017
    Lieve Threes, het is niet te bevatten als er " ver weg" (ik vroeg me af.... man van Mieke V.?) een dierbare plots overlijdt. !! Dan zijn gedachten heel nabij maar de afstand blijft toch eindeloos. Moeilijk hoor. Sterkte en liefs van ons
  3. Marijk:
    9 februari 2017
    Alledaags is juist ook mooi, Threes met of zonder blote armen ! Je ziet dat ik het bijvoeglijk naamwoord gewoon weglaat ....
    Fijn dat je zo bekend bent, want dan "wortel" je langzaam daar.
    Kom net bij jarige Nel vandaan, liefs voor jullie
  4. Rian:
    9 februari 2017
    Haha prachtig hoe je alles beschrijft. Ik geniet en zie de schoonheid van de zwabberende bovenarmen voor me!
  5. Han Jaspers:
    9 februari 2017
    Heerlijk die vergelijking met Maxima, lachen! Ik geniet enorm van jullie verhalen. Had vandaag een vriendin op bezoek die daar, vlak bij waar jullie nu zitten, 30 jaar geleden was met haar man , ook in zkh enz. zij heeft de foto's gekeken en zei dat er echt niets anders is dan toen zij daar waren, ze rook nog de geur van het ziekenhuis, zei ze.
    Hou je haaks, sommige dingen lijken me echt heel moeilijk
  6. Nori:
    10 februari 2017
    Wat verdrietig , Threes en Leopold, een overlijden zo dichtbij en dan zo ver weg !

    Er is recept dat heet "spagetti van de arme mensen " en ik maak het regelmatig omdat ik het zo lekker vind. het komt van Sicilie .Tomaten, uien en aubergine en tomaten puree , de parmezaanse kaas moet je erbij denken want die zullen ze niet hebben in Zambia . Je kunt het opdienen in de leeggehaalde aubergine , vergeet niet een flinke eetlepel suiker in de saus te doen , hoop dat het lukt en smaakt , het helpt tegen verdriet, lekker eten ...en daarna weer een stukje fietsen misschien ?
    nog een vraag aan Lei: Wat heeft het ziekenhuis bij uitvallen stroom, noodaggegraat ? zonne cellen of niks ?
    En wat een geweldige uitvinding , die schuursponzen om de lamp , er schuilt binnenhuisarchitecte in je ....Dank voor je leuke verhalen !
  7. Ton en Maria:
    11 februari 2017
    Vandaag weer jullie laatste verslagen gelezen en een heleboel ook herlezen, want het blijven boeiende verhalen!!!
    Wel heel triest het overlijden van de man van je vriendin. Wij wensen je veel sterkte Threes. Wat geweldig dat iedereen je begint te kennen. Dat moet een fijn gevoel zijn! En wat een creativiteit met het maken van de lamp en de eierdopjes. Maar dat is wel aan jou toevertrouwd. We kijken uit naar de volgende verslagen! Heel veel succes en liefs voor jullie beiden!
  8. Juul&Olaf:
    12 februari 2017
    Mooie verhalen Threes! Kleine juweeltjes; van wie zou je dat hebben (: ?
  9. Anneke:
    12 februari 2017
    Een heleboel reisverhalen achter elkaar gelezen . Je kunt er een boekwerkje van maken. Echt leuk Threes om ons zo op de hoogte te houden. Een heel avontuur daar in Afrika met verdrietige en mooie momenten. Je creativiteit komt je daar goed van pas. We wisten dat je hele mooie lampjes kan maken. Je kunt altijd nog met Kees een webshop beginnen. Groetjes ook aan Leopold ,
    Anneke en Leo
  10. Frank Winnubst:
    12 februari 2017
    Ver weg zijn en toch nabij; sterkte met het overlijden van jullie goede vriend.
    Bedankt voor het alledaagse in jullie verhalen want in het dagelijkse schuilt het bijzondere. Misschien moet je minder hard gaan fietsen en ons meer verhalen van wat je onderweg ziet. Ik lees het allemaal graag. Veel groeten!
  11. Joke van Geel:
    14 februari 2017
    Hoi Threes. Wat grappig zoals jij alles kunt verwoorden. Met de zwabberende armen heb ik ervaring. Mijn overleden zusje Marianne had ons geleerd, met je linkerhand je rechter bovenarm vasthouden en dan zwaaien. Veel armoede in Zambia. Hier in Zuid Afrika ook alleen zijn hier de contrasten groter.
    Gisteren hebben we samen met onze gasten uit Nederland 5 kindertjes uit de township aangekleed. Nieuwe schooluniformen schoenen trainingspakken enz. Is maar een druppel maar elke druppel is er een nietwaar. Wens je heel veel sterkte de komende tijd. Groetjes aan Leopold ook van Jack. Lfs Joke xx
  12. Threes:
    14 februari 2017
    Voor alle trouwe lezers: Het is ongelooflijk leuk om jullie reacties te lezen, bedankt daarvoor!
    Overigens leest Leopold ze ook hoor, even nieuwsgierig als ik dus alle liefs komt vanzelf ook bij hem terecht, spaar je de moeite van apart vernoemen. Ik schrijf de blog maar namens ons samen met af en toe een medisch verhaal van Leopold. Meer tijd he?
    Leuke tip, Joke van Marianne.
    Liefs voor allen ook namens Leopold, dat weet ik zeker! Threes