maandag 17 april

17 april 2017

Hierbij een bijdrage van mij want straks denken jullie dat Threes hier alleen is. Ik zit hier op het terras van ons chalet in Wild Life Camp aan de rand van het South Luangwapark terwijl de olifanten op 20 meter aan mij voorbij trekken en de apen boven mij vanuit de bomen noten naar beneden aan het gooien zijn. Een impala is net vanaf de andere kant het bos in geschoten. Dit allemaal vlak voor mijn neus!

Het is hier echt wildlife, vanochtend op weg naar het park, waar we voor de eerste keer met de eigen auto ingereden zijn, moesten we rechtsomkeer maken daar er agressieve mannetjesolifanten op ons pad liepen. Zij waren niet van plan ons door te laten en we zijn maar omgedraaid en een andere weg genomen. Een collega safari ganger wist ons te melden dat er gisteren een auto door deze bulls was gemolesteerd. Het had gisteravond en vannacht erg veel geregend waardoor we al bijna niet wegkwamen bij ons chalet en op de terugweg uit het park kwamen we echt vast te zitten zo’n twee kilometer van onze lodge vandaan. Gelukkig kwamen er  twee rangers aangereden en met wat duwen en de zwaarste four wheel drive versnelling ( die ik nog niet had weten te vinden ) zijn we uit de modder gekomen. Avontuur genoeg voor deze dag.

Gisteren bij een oud dispuutsgenoot op bezoek geweest, hij is tandarts, boer, lodgebeheerder en directeur van een zonnebloemolieperserij dit alles samen met zijn Zambiaanse echtgenote, behalve het tandartsengebeuren. En passant heeft hij nog een gebroken vulling van Threes gerepareerd. Jeroen heeft in de 10 jaar dat hij hier nu woont zijn hart volledig aan Zambia en zijn vriendin verloren.

Dinsdag weer aan het werk, iets wat ik met steeds meer plezier doe, het gaat me ook wat gemakkelijker af, de paar woorden Chewa die ik spreek maakt het contact met de patiënten wat makkelijker en persoonlijker, ze waarderen mijn pogingen erg, ook al moeten ze vaak hartelijk lachen om mijn uitspraak. Ook de andere patiënten in spreekkamer, we zitten vaak met meerdere artsen en patiënten in een ruimte en iedereen bemoeit zich met elkaar. Zambianen zijn goedlachse mensen en maken veelal een gelukkige indruk, ook al zijn ze arm.

Recent fietste ik in de buurt op mijn mountainbike en iedereen groet, de kinderen spelen onbekommerd met niks of met eigengemaakt speelgoed, rennen, vallen, janken niet en spelen door. Ik vraag me dan wel eens af wie er gelukkiger zijn, deze kinderen of de onze die altijd zoveel moeten. Zambianen moeten meestal niet veel meer dan eten voor vandaag verzamelen en morgen zien ze verder. Mindfullness hoef je hen niet te leren want wat is er fijner om onder een boom te zitten en gezellig te kletsen. Zouden wij ook eens wat vaker moeten doen.  Als het donker is is de dag voorbij want op het platteland is er veelal geen elektriciteit (en alleen een waterput centraal in het dorp).

Ik ga afsluiten want de plicht roept, we moeten naar een wild observatie hut tijdens de schemering om daar ons welverdiende drankje te nuttigen en aansluitend te gaan eten. Volgende keer een meer medisch inhoudelijk getinte blog van mij.

Warme groeten, ook van Theressa, Leopold

Foto’s

14 Reacties

  1. Carin:
    17 april 2017
    Wát een prachtervaringen doen jullie daar op, met jullie inzet voor Zambia: win-win
  2. Nelleke Hartmanns:
    17 april 2017
    Leuk om weer van jou te horen, Leopold, mooi verhaal! Jullie maken wat mee, fijn dat we het zo mee kunnen beleven.. nou ja beleven.... we leven mee xxx
  3. Ingrid:
    17 april 2017
    Wat een prachtige ervaringen met de olifanten en de apen. Vanuit Boxtel wens ik jullie Zalig Pasen toe. Veel Groetjes van Ingrid
  4. Rian:
    17 april 2017
    Prachtig al dat wild dat jullie zien. Fijn dat het goed gaat. Groetjes Rian
  5. Ans v Hees:
    17 april 2017
    Bedankt Leopold voor je prachtige verhaal en foto's.Het was wel een enerverend paasweekend met spannende momenten voor jullie .Hele fijne dagen straks met de kinderen en aanhang.
    Lieve Gr Ans en Han
  6. Monique Broeren:
    17 april 2017
    Spannend met olifanten in de buurt.
    En inderdaad, wat zou het heerlijk zijn om soms meer rust te ervaren en niet zoveel te moeten. Maar ja wij oefenen maar met yoga en mindfullness haha
  7. Linda van den Heuvel:
    18 april 2017
    Mooi verhaal en prachtige foto's! Je kan je afvragen wie er nu echt rijker zijn; wij met al onze materiële zaken of de Zambianen met hun prachtige natuur en relaxte levenshouding....
  8. Nori:
    18 april 2017
    Heerlijk dat relativeren...ja het dwingt om je af te vragen waar wij hier soms toch mee bezig zijn , sneller ,meer ,mooier, rijker, duurder, slimmer, machtiger enz....het leven nemen zoals het komt is tot een ware kunst verheven ( sprak de dominee !!!)
  9. Karin van Nassau:
    19 april 2017
    Hallo Trees en Leopold,
    Wat een prachtig en heerlijk verslag om te lezen. En hoe anders kan het zijn. Realisee!!!
    Jullie genieten, dat is duidelijk te merken. Hou ons op de hoogte.
    Veel groeten, tot snel weer.
  10. Wendy:
    20 april 2017
    Hoi lieve Threes, wat een mooie verhalen, heb genoten!!!! Ik heb pas sinds vandaag de link van je blog en had dus nog wat in te halen :-) heb 'als een gek' alle verhalen gelezen, GEWELDIG!!!! Ik wens jullie een hele fijne tijd en zie al weer uit naar je volgende verhaal! Xx
  11. Anneke:
    22 april 2017
    Het blijft spannend daar. Veel improviseren. Is Eri al langs geweest.Een hele andere wereld, geweldig om dat ook mee te maken. Groetjes
  12. Frank Winnubst:
    23 april 2017
    Wij lezen jullie verhalen graag en leven zo met jullie mee. Geniet van de eenvoud, de alledaagsheid, de vogels en de mensen. Wij komen het graag meemaken. Ondertussen, veel plezier met Leopold's kinderen !
  13. Miny en Herman:
    23 april 2017
    Hallo Threes en Leopold.
    Wat weer een belevenissen! Weer een prachtig verhaal. Wat mooi dat het werk je zo goed bevalt. Tevredenheid van mensen met weinig bezittingen, daar kunnen we nog wat van leren.

    Succes en groeten,

    Miny en Herman
  14. Ton en Maria:
    30 april 2017
    Dag Threes en Leopold,
    Door drukte van logees hebben wij vandaag de laatste twee verslagen pas gelezen! Wat geweldig Threes dat je je kookkunst overbrengt en wat een prachtige foto's!
    Leuk Leopold om weer eens van jou een verslag te krijgen. Spannend met die olifanten die niet aan de kant gaan! En in de modder vastzitten en niet zo'n klein beetje! Wat fijn dat jullie het daar zo goed maken! Geweldige foto's in het wildpark! En wat een leuk vooruitzicht dat de kinderen komen! Geniet van al die mooie dingen en fijn dat je steeds meer plezier in je werk krijgt! Jullie saampjes heel veel groeten van ons!