vrijdag 3 februari
3 februari 2017
Ik heb net thee gedronken met Yvonne, de hulp. Ze woont in een huisje buiten het dorp, geen water, geen elektriciteit. Als ze komt werken komt ze lopen, anderhalf uur ongeveer heen en anderhalf uur terug. Ze verdient 250 kwatcha per maand voor 2 x per week een uur of twee en een half. Dat is iets meer dan 10 kwatcha per uur, is goed betaald voor hier. Het gemiddelde uurloon is 5 a 8 kwatcha. Een kwatcha is een duppie, wat een verschil he, met de Nederlandse inkomens. Nu is het levensonderhoud een stuk goedkoper, maar bijv. benzine is hier €1,25 per liter. Vandaar dat vele lopen natuurlijk, gemotoriseerd vervoer is veel te kostbaar. Er zijn wel veel fietstaxi’s. Ze vertelt leuke verhalen over de gewoonten hier. Net als de Surinaamse vrouwen hebben de meeste vrouwen hier heel kort haar en extensions of een pruik. Lijkt me vreselijk heet want ze zijn niet gemaakt van echt haar. Ze heeft vandaag de buitenramen gelapt, ik denk dat dat heel ver van haar bed is, rare mzungu, zal ze vast denken.
Vandaag kwam ik een jongen tegen bij ons huis die dwars op zijn bagagedrager een geit had gebonden. Hij vroeg of ik de geit wou kopen, nou nee, dank je wel. Later hoorde ik een ontzettend doordringend geluid bij de buren die de geit gekocht bleken te hebben. Misschien waren ze hem toen al aan het slachten maar dat durfde ik niet te verifieren.
Af en toe heb ik erge heimwee naar jullie allemaal en naar mijn heerlijke huis in Boxtel en alles wat daarmee samenhangt, bridgen, golfen, cafe, etentjes, het hele leven daar eigenlijk. Dan heb ik een off-day of eigenlijk een off-paar-uurtjes en moet ik mezelf even flink aanpakken en iets verzinnen om eruit te komen. Dat hangt denk ik samen met het feit dat we voor hier zeer gerieflijk wonen maar ieder van jullie zou zich een rotje schrikken van de armoedige vloer, verveloosheid, kapotheid van dingen, duren die slecht sluiten, kortom slecht onderhoud. De norm voor luxe ligt veel lager. Om dan nog niet te spreken over de gekko’s, grote mieren, kakkerlakken en al dat gespuis waar ik al nooit gek op ben. Dus dan ga ik havermoutkoekjes bakken bijvoorbeeld, maar met zo’n stemming zakken er natuurlijk een paar koekjes door het rooster die dan vervolgens liggen te branden en te stinken terwijl de anderen nog niet gaar zijn. En dan maak ik daar foto’s van voor jullie en dan moet ik weer lachen en is mijn bui voorbij, als een tropische bui waarna meteen de zon weer schijnt.
Wat dat betreft is het jammer dat de rontgen als structuur voor mij geen optie blijkt. Maar Wieke komt over 3 weken en gaat me meenemen naar haar water- en huizenbouwprojecten. Ze heeft door haar bijdrage aan de Libelle een niet aflatende stroom gelden voor projecten hier, die ze regelmatig bezoekt en die heel succesvol zijn. Ze heeft al aangekondigd me mee te nemen, dus dat klinkt leuk. En ze woont al 5 jaar in Katete dus ze kent alle ins en outs hier.
Het is niet de bedoeling dat dit een zeurverhaal is geworden want dat is absoluut niet hoe ik me doorgaans voel, maar ik krijg veel reacties van geweldig, leuk, knap van je etc. en ik wil jullie de mindere facetten over mezelf niet onthouden.
Zo, nu een nescafeetje met een havermoutkoekje, hopelijk smaakt het niet verbrand.
Mooie dag en we genieten van jullie reacties!
Veel liefs van Threes, natuurlijk ook namens Leopold
Ik hou van je! DIKKE KUS
Ik hou van mijn stoere zusje ! Dikke kus,
Natuurlijk mag je het wel eens even niet zien ziiten. Ik zou zeggen, sla een keer hard met deuren of schop tegen de tafelpoot, maar dan heb je er jezelf uiteindelijk het hardste mee gezien de schaarste van meubilair e.d. Het ziet er overigens al heel gezellig uit in jullie huis. En die Leopold boft toch maar met zo'n kokkin.
O ja, je had het over zeuren!!! Er wordt nergens zo hard gezeurd als hier in Nederland.
Kop op, fijn weekend en liefs van Alice
Liefs Han en Ans .
Eindelijk jullie blog gevonden. Al een maand aan het proberen....niet gelukt. Met wat plak- en kopieerwerk meteen raak en alles in één adem uitgelezen!! Kwam meteen te laat op een afspraak (dat kan je in Zambia niet gebeuren...daar kom je volgens mij nooit te laat haha).
Ik kan Zambia, Katete, bijna ruiken.
Wat schrijf je met gevoel, eerlijk, aangrijpend en humoristisch. En die humor en je zelfkennis zorgen er zeker voor dat de wat minder positieve momenten, uiteindelijk hun waarde zullen hebben.
Heel veel hartelijke groeten, ook aan Leopold, Eri
Ik kan je stemming van vandaag helemaal begrijpen na het lezen van al jullie verhalen en ik vind het zéker geen gezeur!
Dat mag gerust een keer en ik weet zeker dat het morgen weer over is en dat je er dan weer tegenaan gaat jou kennende! Wij nemen onze pet voor jullie af!!
En wat geweldig van je dat je met zo weinig middelen zo' n heerlijke dingen kunt maken! Leopold boft maar met jou! Heel veel succes!
Liefs van ons beiden!
We hebben gesmuld van jullie verhalen en van de havermoutkoekjes [tweede baksel]
Het recept wil ik wel een keertje van je hebben.
Ook erg leuk om een aantal foto's gezien te hebben
Wij genieten hier op het ogenblik van bloeiende en geurende hyacinten die we aan jullie te danken hebben.
Succes met jullie werkzaamheden en tot de volgende keer.
Lieve groet Miny en Herman.
en deze brief...dat is toch geen klagen?!
Ik wacht al op de volgende :-)
groetjes Hella