Zondag 15 januari

Zondag 15 januari

We zitten nog steeds in ons kleine huisje, beetje opgeleukt met wat chitenges, van die mooie Afrikaanse stoffen met prachtige kleuren die de vrouwen hier dragen als rok. Als ik hier wat langer ben en een beetje vriendschappelijk met ze omga zal ik wel eens wat foto’s maken want het is prachtig! Met hoofdtooi en kind op rug en dan nog iets heel groots op het hoofd zoals een takkenbos of een grote teil met iets, sterke vrouwen!

De mannen hangen veelal een beetje rond, is onze indruk op dit moment.

We hebben zojuist een bij ieder hier bekende power-cut achter de rug wat betekent voor deze hele oostelijke provincie geen elektriciteit van 8 uur tot 12 uur. Dus hebben we voor achten ontbeten (want het witte brood smaakt echt alleen als het geroosterd is nog enigszins) en zijn toen naar het dorp gefietst op onze mountainbikes, ons verheugend op de koffie (nescafe vriesdroog, is het enige dat zeer moeizaam te krijgen is in grotere steden) als we terug kwamen. Helaas is afspraak hier geen afspraak want het duurde voort. Dus geen koffie en als lunch had Leopold cornflakes met gesteriliseerde melk en ik een zakje hartige koekjes en akelig zoete vruchtenyoghurt. Dus ik voel al dat dat afvallen best gaat lukken! Toen we om half 3 nog geen elektriciteit hadden zijn we op houtskool uitgegaan om ons avondeten te kunnen BBQ-en op het rooster van de electrische oven. Na veel vragen en zoeken tussen de kleine vervallen kraampjes rond het ziekenhuis vonden we een grote zak die een fietskoerier bij ons afleverde. En jawel, wat Leopold voorspelde gebeurde nl er was weer elektriciteit! Allemaal gedoe waar we thuis geen energie in zouden steken maar lekker bij De Waag zouden aanschuiven!

Leopold heeft zijn eerste poli-dag erop zitten bij Medical Outdoor Patients Department. (soort interne poli): druk en enerverend maar leuk! H
Eigenlijk een soort open huisartsenspreekuur, iedereen kan overal mee komen. Stel je een ruimte voor van 4x 4 m. daarin 3 bureaus met daaraan 4 dokters ( twee dokters delen een bureau), 4 zusters om het chichewa, lokale taal, te vertalen ( sommigen kunnen ook niet meer dan vertalen) 4 patiënten en 4 familieleden. Chaos!!
Zambianen spreken heel zacht en soms onbegrijpelijk Engels. Alles en iedereen
loopt in en uit, patiënten die iets vergeten zijn te vragen lopen gewoon weer
binnen. Twee gordijnen met daarachter een soort onderzoeksbank. Leve de privacy,
longen luisteren uitgesloten!

Morgen gaan we tot 28 januari naar het huis van Wieke en Rob die in Nederland zijn, heerlijk warm water en een generator voor als er weer een power-cut is. We gaan morgen weer naar de superintendant om te zeggen dat we daarna een fatsoenlijk huis willen anders gaan we in de lodge relaxen bij het wildpark en komen pas terug als er een huis beschikbaar is! Blijkbaar moet je hier met best grof geschut komen!

Bijgaande foto van mijn haarwasbeurt zoals men dat hier doet, met wel een wat geoefender haarwasser dan Leopold maar hij deed het prima met de maatbeker en warm water uit de waterkoker!

Lieve groet, Leopold en Threes